Ο ανεπιθύμητος επισκέπτης (μεταφορά)

Και οι θετικές και οι αρνητικές εμπειρίες είναι αναπόφευκτα μέρη της ζωής. Σε γενικές γραμμές, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τις θετικές εμπειρίες. Οι αρνητικές εμπειρίες μπορεί να είναι πιο προκλητικές. Σε μεγάλο βαθμό, οι αρνητικές εμπειρίες βιώνονται ως προκλητικές όχι τόσο λόγω της πραγματικής εμπειρίας μας, όσο λόγω της στάσης μας και της σχέσης με αυτές. Αν και τόσο οι ευχάριστες και όσο και οι δυσάρεστες καταστάσεις είναι και τα δύο μέρη της ζωής, πολλοί από εμάς έχουμε αναπτύξει μια εντελώς διαφορετική σχέση μαζί τους: έχουμε την τάση να αποδεχόμαστε και να αγκαλιάζουμε ευχάριστες εμπειρίες και να καταπολεμούμε ή να αντιστεκόμαστε στις αρνητικές εμπειρίες. Μακροπρόθεσμα, αυτή η τάση διαφορετικής αντιμετώπισης των δύο τύπων εμπειριών δημιουργεί μια συγκεκριμένη σχέση με κάθε μία από αυτές. Η ακόλουθη μεταφορά μπορεί να σας βοηθήσει να εξηγήσετε τι σημαίνει αυτό.

Φανταστείτε, χτυπάει το κουδούνι. Όταν ανοίγετε την πόρτα, κάποιος στέκεται μπροστά σας. Έχει καλή διάθεση, χαμογελά και έχει μια θετική στάση. Έχετε μια όμορφη συνομιλία μαζί του και στη συνέχεια φεύγει. Την επόμενη μέρα, εμφανίζεται ξανά. Τον καλείτε μέσα για ένα φλιτζάνι καφέ. Περνάτε το απόγευμα μαζί πολύ όμορφα. Συν τω χρόνω δημιουργείται μια θετική σχέση. Κάθε φορά που σας επισκέπτεται του ανοίγετε την πόρτα και τον αφήνετε να περάσει μέσα. Είναι ευπρόσδεκτος.

Μια άλλη μέρα το κουδούνι χτυπάει και καθώς ανοίγετε την πόρτα αντιμετωπίζετε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Αυτό το άτομο έχει αρνητική διάθεση, φαίνεται λυπημένο και έχει αρνητική στάση. Έχει μια δύσκολη στιγμή και σας ρωτάει αν μπορεί να περάσει. Απαντάτε ότι δεν είναι ευπρόσδεκτος και ότι πρέπει να φύγει. Αμέσως κλείνετε την πόρτα και προσπαθείτε να ξεχάσετε ότι ήταν εκεί.

Μετά από λίγο, το κουδούνι χτυπάει ξανά και καθώς περπατάτε στην πόρτα ελπίζετε να δείτε το θετικό άτομο. Δυστυχώς, είναι και πάλι το αρνητικό πρόσωπο. Ελαφρώς ενοχλημένος/η του λέτε ότι δεν επιτρέπεται να έρχεται και σίγουρα δεν είναι ευπρόσδεκτος. Δεν έχει σημασία πόσο θα θέλατε να παραμείνει αυτός ο άνθρωπος μακριά, ωστόσο αυτός συνεχίζει να σας επισκέπτεται από κάπου κάπου. Παρόλο που δεν έχετε δώσει ποτέ στους δυο σας την ευκαιρία να γνωριστείτε, στο μυαλό σας γίνεται πιο εχθρικός και επικίνδυνος. Μερικές φορές, από το πουθενά φοβάστε ότι μπορεί να εμφανιστεί. Ίσως ακόμη και να αποφασίσετε να αποκλείσετε το σπίτι σας ή να τοποθετήσετε κάμερες στην πρόσοψη του σπιτιού σας. Με την πάροδο του χρόνου έχει δημιουργηθεί μια αρνητική σχέση.

Αυτή η μεταφορά δείχνει πώς μπορούμε να αναπτύξουμε μια σχέση με θετικές και αρνητικές εμπειρίες, ακόμη και χωρίς νόημα. Οι θετικοί και αρνητικοί άνθρωποι σε αυτή τη μεταφορά είναι οι θετικές και οι αρνητικές εμπειρίες. Ακριβώς όπως δεν επιτρέπουμε στο αρνητικό άτομο να περάσει, δεν είμαστε πρόθυμοι να επιτρέψουμε στις αρνητικές ή δύσκολες εμπειρίες να υπάρχουν. Προσπαθούμε να τις αποφύγουμε καταπιέζοντας ή αγνοώντας τις ή επιθυμώντας να απομακρυνθούν, να μην τις βλέπουμε. Γενικά, αναπτύσσουμε μια σχέση με τα αρνητικά συναισθήματα που χαρακτηρίζεται από μη αποδοχή και αποφυγή.

Φυσικά, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θέλουμε να διατηρήσουμε τις αρνητικές εμπειρίες έξω.

Πρώτα απ 'όλα, είναι δυσάρεστες και κλείνοντας την πόρτα, πιστεύουμε ότι μπορούμε να τις εμποδίσουμε να μας βλάψουν τουλάχιστον προσωρινά. Δεύτερον, το περιβάλλον μας μπορεί να μας έχει διδάξει έμμεσα ή άμεσα να κρατάμε τις αρνητικές εμπειρίες έξω. Ένας πατέρας, για παράδειγμα, ο οποίος λέει στο γιο του ότι «τα μεγάλα αγόρια δεν κλαίνε» λέει αποτελεσματικά στον γιο του να εμποδίζει κάθε συναίσθημα που μπορεί να προκαλέσει δάκρυα ή συναισθηματικό πόνο.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της διατήρησης των αρνητικών εμπειριών έξω.

Πρώτον, αποτυγχάνουμε να εξάγουμε πολύτιμες πληροφορίες από τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα είναι "δεδομένα" που κουβαλούν πληροφορίες. Μπορούν να μας πουν κάτι πολύτιμο για μας. Ο θυμός, για παράδειγμα, μπορεί να μας πει ότι κάποιος πέρασε μια γραμμή. Θα ήταν καλό να αναγνωρίζετε και να εξετάζετε αυτό το συναίσθημα αντί να το κρατάτε έξω. Θα μπορούσε να είναι μια προσωπική αξία που δεν θα έπρεπε να παραβιάζεται ή θα μπορούσε να είναι μια βαθιά πίστη που είναι πραγματικά λανθασμένη και απαιτεί αναθεώρηση.

Δεύτερον, αν δεν αφήσουμε ποτέ αρνητικά συναισθήματα μέσα, αποτυγχάνουμε να αναπτύξουμε αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως συναισθηματική αυτο-αποτελεσματικότητα: την πεποίθηση δηλαδή ότι μπορούμε να διαχειριστούμε τα δύσκολα συναισθήματα. Μάλλον δεν τα αφήνουμε, επειδή φοβόμαστε τι μπορεί να συμβεί.

Τρίτον, προσπαθώντας να διατηρήσετε τα αρνητικά συναισθήματα έξω σημαίνει ότι τα πολεμάτε. Συνεπώς, εκτός από την ίδια την αρνητική εμπειρία, ο αγώνας αυτός καθαυτός εναντίον της μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον πόνο. Εν ολίγοις, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα συναισθήματα, αυτή η μεταφορά καταδεικνύει τη σημασία της καλλιέργειας μιας σχέσης μαζί τους βασισμένης στην αποδοχή. Αντί να κρατάτε την πόρτα κλειστή, θα ήταν καλό να είστε έτοιμοι να κρατήσετε την πόρτα ανοιχτή και να αφήστε τα συναισθήματα, τόσο θετικά όσο και αρνητικά, να είναι περάσουν.

■ Πώς αντιμετωπίζετε συνήθως τους ανεπιθύμητους επισκέπτες; ■ Τι θα μπορούσατε να κάνετε για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικότερα τα δύσκολα συναισθήματα; ■ Πώς θα ήταν να ανοίγατε την πόρτα για κάθε είδους επισκέπτη; ■ Πώς θα ήταν να αγκαλιάσετε έναν ανεπιθύμητο επισκέπτη;